"Milak werkt traag, secuur en gelaagd: hij vertaalt beelden met zwarte pigmenten naar wit papier. Dat zijn geen reproducties, maar herinterpretaties. Door de gevonden foto’s niet simpelweg over te nemen maar in verf om te zetten, haalt hij ze uit hun context, vertraagt hij de beeldconsumptie en opent hij ruimte voor twijfel, reflectie en herinterpretatie. Dat levert raadselachtige beelden op die tegelijkertijd een mate van herkenning oproepen. Van een afstand ogen Milaks zwart-witte beelden haast fotografisch, maar wie goed kijkt, herkent onmiskenbaar de hand van de schilder. Daarmee speelt Milak met de grens tussen objectief en subjectief, met het idee dat fotografie de “werkelijkheid” zou vastleggen — een notie die natuurlijk al lang onderuit is gehaald."
June 26, 2025
1
of 42